Τα “Επτά άδεια σπίτια” μάς επιτρέπουν να ρίξουμε μια ματιά μέσω ενός επίμονου φακού –του φακού του αφηγητή ή μερικές φορές του αναγνώστη– στο καθεστώς του τρόμου που προκαλεί η αίσθηση ότι κάποιος είναι παράταιρος, ότι δε «χωρά» στη ζωή του. Ενός τρόμου που κρύβεται πίσω από φαινομενικά καθημερινές σκηνές. Επτά εκθαμβωτικά διηγήματα, που τιμήθηκαν με το Διεθνές Βραβείο Διηγήματος Ribera del Duero.

«Σασπένς και αγωνία σε σενάρια της καθημερινότητας, μέσα σε επιπλωμένα σπίτια και αυτοκίνητα. Απλά αντικείμενα, όπως ψυγεία, βάζα με ζάχαρη και τασάκια, αποκτούν μυστηριώδεις διαστάσεις και ταρακουνούν ολόκληρες οικογένειες, ζευγάρια, μα και την ατομική υπόσταση του καθενός». La Vanguardia
«Διαβάζοντας, θέλουμε να καλύψουμε τα μάτια μας, αλλά αφήνουμε ένα άνοιγμα ανάμεσα στα δάχτυλά μας για να διαβάσουμε και να αναγνωρίσουμε ότι τα κλισέ είναι πάντα εξαιρετικά και φαντάζουν ασυνήθιστα όταν τα διηγείται ένας συγγραφέας σαν τη Σβέμπλιν». El País