Στις 18 Μαρτίου 1314, ο Ζακ ντε Μολέ, Μέγας Μάγιστρος του Ναού, κάηκε στην πυρά. Για δύο σχεδόν αιώνες οι ιππότες του Τάγματος του Ναού είχαν αποκτήσει τεράστια φήμη και χρήμα στη διάρκεια των Σταυροφοριών στην Παλαιστήνη και στη Συρία, αλλά και στη Δύση, κυρίως στη Γαλλία. Ωστόσο το 1307, οι Ναΐτες της Γαλλίας συνελήφθησαν από την αστυνομία του βασιλιά Φιλίππου του Ωραίου και τους αποδόθηκαν κατηγορίες για αιρετική συμπεριφορά. Μεταξύ των κατηγοριών που τους απηύθυναν, η κυριότερη ήταν ότι είχαν στην πραγματικότητα αρνηθεί τον Ιησού, προωθούσαν την ομοφυλοφυλία και τη λατρεία ειδώλων. Οι Ναΐτες υποβλήθηκαν σε βασανιστήρια με διαταγή του βασιλιά και του πάπα, προκειμένου να ομολογήσουν, αλλά το 1310 ένας αριθμός Ναϊτών αδελφών προέβησαν σε υπεράσπιση του Τάγματός τους, αναζωπυρώνοντας τις αντίθετες γι’ αυτούς απόψεις επί τέσσερα ακόμη έτη, πριν τον οριστικό αφανισμό τους.