“Στη Ρώμη, “εξαιτίας της λανθασμένης συμπεριφοράς πολλών παπών”, αναφέρουν το 824 τα επίσημα χρονικά της αυτοκρατορίας, οι συνθήκες έχουν περιέλθει “σε μεγάλη σύγχυση”. Μετά τον θάνατο του Καρόλου Α΄ ο άγιος πάπας Λέων Γ΄, το 815, ένα χρόνο προτού και ο ίδιος πεθάνει, καταδίκασε ανηλεώς εκατοντάδες ανθρώπους σε θάνατο. Ο διάδοχός του Στέφανος Δ΄ εμφανίστηκε τον επόμενο χρόνο με ένα πλαστό “στέμμα του Κωνσταντίνου” στη Ρενς. Κατά τον θάνατο του διαδόχου του, Πασχάλη Α΄, ενός μισητού, σκληρού πάπα, δημιουργήθηκαν το 824 τέτοιες ταραχές, που η προγραμματισμένη κηδεία του στον Άγιο Πέτρο ματαιώθηκε και ο νεκρός έμεινε αρχικά άταφος (επίσης και αυτός ο πάπας ανακηρύχτηκε σε άγιο, το 1963 όμως η γιορτή του διαγράφηκε). Την εκλογή του διαδόχου του, Ευγένιου Β΄ (824-827), ακολούθησαν ταραχές που κράτησαν μήνες, γιατί η αριστοκρατία και ο κλήρος υποστήριζαν δυο ανταγωνιζόμενους υποψήφιους”.