Απ’ την Πράγα και πάλι πίσω στην Πράγα, περνώντας απ’ το Παρίσι και το Αλγέρι. Η μακρά πορεία του γιατρού Γιόζεφ Κάπλαν απ’ το 1910 έως το 2010. Η μποέμικη ζωή στο Παρίσι της δεκαετίας του 1930, με τις αίθουσες χορού και την “ανακάλυψη” του τάνγκο, αλλά και με όλους εκείνους που “ήθελαν να αλλάξουν τον κόσμο”. Η τόσο ξεχωριστή ατμόσφαιρα του Αλγερίου, βγαλμένη απευθείας απ’ τις σελίδες του Καμύ. Οι έρωτες του Γιόζεφ με την αισθαντική Νελλύ αλλά και με την ασυμβίβαστη Κριστίν. Η επιστροφή στην Πράγα, ο σφετερισμός της εξουσίας απ’ τους κομμουνιστές το 1948, η χρεωκοπία του κομμουνιστικού οράματος.

Κι όλα αυτά έως το 1966, όταν ο Ερνέστο Γκ., ο Τσε Γκεβάρα, με το ψευδώνυμο Ραμόν, έπειτα απ’ την αποτυχία των επαναστατικών σχεδίων του στην Αφρική, βαριά άρρωστος, βρίσκει καταφύγιο στην Τσεχοσλοβακία, όπου και θα αναρρώσει στα χέρια του γιατρού Κάπλαν και της κόρης του, της Έλενας.

Μια ζωή γεμάτη έρωτες, όνειρα και προσδοκίες, δύσκολες σχέσεις, όχι μόνο για την οικογένεια Κάπλαν, αλλά και για τους περισσότερους από εκείνους που θα διασταυρωθούν μαζί της.

Ξαναβρίσκουμε εδώ ορισμένους απ’ τους ήρωες της “Λέσχης των αθεράπευτα αισιόδοξων”, όπως ξαναβρίσκουμε και τον αφηγηματικό οίστρο του συγγραφέα της, του Ζαν-Μισέλ Γκενασιά, ο οποίος μας παρασύρει και πάλι στη γλυκιά νοσταλγία για ανθρώπους που είδαν και έζησαν πολλά, διατρέχοντας όλον σχεδόν τον αιώνα που πέρασε.