Μέσα στην πνιγηρή ατμόσφαιρα μιας βρετανικής αποικίας, κάπου στις δυτικές ακτές της Αφρικής, μέσα στην αβεβαιότητα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, μέσα στο νοσηρό κλίμα της κοινωνικής μικροπρέπειας, ο αστυνόμος Χένρι Σκόμπι πασχίζει να διατηρήσει την ηθική του ακεραιότητα. Ο οίκτος και το αίσθημα ευθύνης απέναντι στη Λουίζ, τη σύζυγό του, τον υποχρεώνουν να παραβεί τις αρχές του και να εμπλακεί σε επιλήψιμες δοσοληψίες με τον αινιγματικό σύριο επιχειρηματία Γιουσέφ. Αλλά είναι ο έρωτάς του για μια νέα γυναίκα, την Έλεν, που θα κάνει τον πιστό καθολικό Σκόμπι να υποκύψει στην αμαρτία. Η ηθική του θα τεθεί σε δοκιμασία και, σχεδόν μοιραία, θα οδηγηθεί στη μεγάλη, την τελική αντιπαράθεση με τον ίδιο τον Θεό.

Λίγοι συγγραφείς καταφέρνουν να αναλύσουν με τόση ενάργεια, και ταυτόχρονα με τέτοια πυκνότητα, ζητήματα όπως η αγάπη, ο οίκτος, η προδοσία, η ενοχή, που βρίσκονται στον πυρήνα της ανθρώπινης ύπαρξης. Σύμφωνα με τον ίδιο τον Greene, ο Σκόμπι ενσαρκώνει εκείνη τη θεμελιώδη αντίφαση του πώς “ο οίκτος μπορεί να αποτελεί έκφραση μιας σχεδόν τερατώδους αλαζονείας”.