Η οικολογική κρίση εμφανίζεται ιστορικά σ’ εκτεταμένη μορφή και ένταση στις Δυτικές κοινωνίες. Βεβαίως αντίστοιχα φαινόμενα έχουν υπάρξει και σε χώρες με διαφορετικό επίπεδο οικονομικής ανάπτυξης – χώρες της περιφέρειας ή και σε χώρες όπου το πλαίσιο λειτουργίας της οικονομίας εμφανίζεται διαφοροποιημένο έναντι των καπιταλιστικών αναπτυγμένων κοινωνιών, “χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού”. Η κρίση λοιπόν έχει καθολικό χαρακτήρα ανεξαρτήτως επιπέδου οικονομικής εξέλιξης, αλλά και πλαισίου λειτουργίας της οικονομίας. Το ερώτημα που τίθεται ωστόσο είναι, τι είναι εκείνο που διαπερνά και υπάρχει σ’ όλες τις μορφές οικονομικής οργάνωσης και το οποίο παράγει και όπως φαίνεται αναπαράγει σε συνεχή βάση την όξυνση των φαινομένων της οικολογικής κρίσης και πού εντοπίζονται οι αδυναμίες ως προς την διαχείριση των φαινομένων της κρίσης. […]
(Θεοφάνης Μαυριδάκης, Επίκουρος Καθηγητής ΤΕΙ Μεσολογγίου)