Στη μελέτη αυτή επιχειρείται η ανάλυση της έννοιας του χρώματος μέσα από την οπτική των φυσικών επιστημών. Είναι μια προσπάθεια διερεύνησης της ορατής πλευράς του χρώματος, η οποία όμως δεν αγνοεί την πολυπλοκότητα του, το μυστήριο του και το εύρος της παρουσίας του.
Η έρευνα του χρώματος στις φυσικές επιστήμες αποτελεί μια διαδικασία συνεχούς αναζήτησης μέσα σε μεταβαλλόμενα περιβάλλοντα. Όμως οι ‘άψυχοι’ νόμοι της φυσικής δε μπορούν να αποδώσουν την πλήρη εικόνα του χρώματος από τη στιγμή που δε συνοψίζουν παρά τα αποτελέσματα μιας παρατήρησης και παραλείπουν τις λεπτομέρειες.
Το χρώμα συνιστά ένα πολύπλευρο πεδίο θεωρητικής, εμπειρικής, επιστημονικής αλλά και συμβολικής κατανόησης του κόσμου. Οι αποχρώσεις του αποτελούν ένα συνδυασμό της αίσθησης και της αντίληψης, μια πληροφορία που χάνεται, ενώ οι θεωρίες του θέτουν περισσότερο ερωτήματα παρά δίνουν απαντήσεις για τη φύση του και την ύπαρξη του. Πράγματι, το χρώμα αποτελεί ένα είδωλο της πολλαπλής πραγματικότητας. Δημιουργεί αντιπαραθέσεις, συνδέεται με ερωτήματα τα οποία δεν είναι στατικά, επαναπροσδιορίζει την έννοια του υποκειμενικού και του αντικειμενικού, μετασχηματίζει την έννοια της συμπλη-ρωματικότητας και αναδεικνύει τη συμμετρικότητα των επιστημών.
Η μελέτη αυτή αποτελείται από τρία μέρη, στα οποία διερευνάται η φύση, η αντίληψη και η εμπειρία του χρώματος. Οι φυσικές επιστήμες αποτελούν το βασικό πεδίο αναφοράς, από το οποίο εκπηγάζει ένα πλήθος σημείων που αναδεικνύει την έννοια του χρώματος ως ένα εξαιρετικό παράδειγμα εφαρμογής της διεπιστημονικής προσέγγισης. Κι αυτό ακριβώς είναι το σημείο όπου η έννοια του χρώματος αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το χώρο της εκπαίδευσης.
[…]
(από την εισαγωγή του βιβλίου)