Ο Karl Popper επεδίωξε να αντιμετωπίσει την αδυναμία της θεμελιώσεως δια της επαγωγής μιας δομημένης αντικειμενικής γνώσεως των προγενεστέρων φιλοσόφων, προτείνοντας την παραγωγική δόμηση της επιστημονικής γνώσεως. Μία θεωρητική υπόθεση τίθεται ως προτάσεις που συνδυάζουν εμπειρικές θεωρήσεις, λειτουργούν ως υποδομή συναφών εμπειρικών γεγονότων, χωρίς να υποθέτουν ανεξάρτητα γεγονότα και να αιτιολογούν τελεσίδικα γεγονότα. Ο 20ός αιώνας βρίθει αντιθέσεων και αντιφάσεων. Ο Karl Popper εμελέτησε την θεωρητική και λογική εξέλιξη της επιστήμης επισημαίνοντας τις ουσιώδεις ανεπάρκειές της με βάση την εμπειρική κριτική και την ρεαλιστική παρατήρηση των δομικών σχέσεων, όπως της σχέσεως του σώματος με την ψυχή, της σχέσεως της γνώσεως με την ειρηνική, δημοκρατική, δημιουργική ζωή, της σχέσεως της ειρήνης και του πολέμου και της σχέσεως της μεταφυσικής του ηλιακού συστήματος και του εμπειρικού στοχασμού. (…)

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]