Tα θεατρικά έργα είναι αναμφίβολα το πιο ζωντανό και το πιο προσιτό τμήμα της αρχαίας ελληνικής κληρονομιάς. Οι τραγωδίες του Αισχύλου, του Σοφοκλή και του Ευριπίδη, καθώς και οι κωμωδίες του Αριστοφάνη, εξακολουθούν να ερμηνεύονται και να προσεγγίζονται με νέους τρόπους, όπως συμβαίνει με τα πραγματικά αριστουργήματα της λογοτεχνίας. Τι γνωρίζουμε όμως για το ρόλο του θεάτρου στην αρχαιοελληνική κοινωνία; Τι επιδίωκαν οι συγγραφείς; Ποιοι συμμετείχαν στις παραστάσεις; Πώς γινόταν η σκηνοθεσία στην αρχαιότητα; Πώς εξελίχτηκε η αρχιτεκτονική μορφή των θεάτρων και ποιοι τα επισκέπτονταν; Το βιβλίο αυτό προσπαθεί να εισαγάγει τον αναγνώστη σ’ αυτό τον εν πολλοίς άγνωστο κόσμο, συγκεντρώνοντας πληροφορίες από ένα πλήθος αρχαιολογικών, επιγραφικών και γραπτών πηγών. Από τους αρχαϊκούς διθυράμβους και τους δραματικούς αγώνες στην κλασική Αθήνα έως τις θηριομαχίες της ύστερης ρωμαϊκής εποχής, ο κόσμος του θεάματος που περιγράφεται μας δίνει τη δυνατότητα να κάνουμε υποθέσεις για το πώς οι ίδιοι οι αρχαίοι Έλληνες έβλεπαν το θέατρο.