Οι “Θεσμοφοριάζουσαι” είναι το μοναδικό σωζόμενο έργο του Αριστοφάνη στο οποίο συναντάμε καθαρά δείγματα παρωδίας. Ο ποιητής παρωδεί σε αυτό τραγωδίες του Ευριπίδη που είχαν παιχτεί πρόσφατα (“Παλαμήδης”, “Ελένη”, “Ανδρομέδα”), αλλά επιτίθεται και σε άλλα πρόσωπα της τότε επικαιρότητας, όπως λ.χ. στον τραγικό ποιητή Αγάθωνα.
Η υπόθεση της κωμωδίας περιστρέφεται γύρω από την προσπάθεια του Ευριπίδη να μεταπείσει τις γυναίκες που μετέχουν στη γιορτή των Θεσμοφορίων, οι οποίες έχουν αποφασίσει να τον εξοντώσουν επειδή στα έργα του κακολογεί το γυναικείο φύλο. Η σύνθεση του χορού και ο κεντρικός ρόλος που αυτός κατέχει στο έργο επιτρέπουν στον Αριστοφάνη να σχολιάσει, μέσα από πλήθος κωμικών καταστάσεων, τη θέση της γυναίκας στην αρχαία αθηναϊκή κοινωνία.