Ο Γουίλιαμς έχει μεταφραστεί ως τώρα ελάχιστα στα ελληνικά και πολλοί στην Ελλάδα τον αγνοούσαν μέχρι την εντυπωσιακή ταινία “Πάτερσον” του Τζιμ Τζάρμους. Στις “Ιστορίες ενός γιατρού” καταφέρνει κάτι μοναδικό. Ξεδιπλώνει -με μεγάλη συγγραφική μαεστρία- την ταυτόχρονη ευαισθησία και σκληρότητα της ιατρικής, πλάι στις φτωχές εργατικές κοινότητες της Αμερικής, και μας αποκαλύπτει την εικόνα μιας πλευράς της χώρας του αποκλεισμένης από το αμερικανικό όνειρο.

Το βιβλίο αυτό, πέρα από υψηλή λογοτεχνία, είναι μια μαρτυρία γραμμένη από έναν γιατρό που νοιαζόταν για τους ανθρώπους και που ήξερε να διακρίνει όλες τις αποχρώσεις της ανθρωπιάς, των αντοχών και των ορίων τους στον εαυτό του και στους άλλους. Χωρίς διακρίσεις. Χωρίς υποκρισίες. Είναι μι περιγραφή της άσκησης της ιατρικής που δεν χάνει ίχνος από την ιατρική της ακρίβεια και τη θεραπευτική της δύναμη. Η αξία όμως πολλαπλασιάζεται λόγω της κοινωνικής και ψυχολογικής ευαισθησίας αλλά και τη διεισδυτική ματιά ενός σπουδαίου ποιητή.