Όλοι είμαστε φιλελεύθεροι όταν επιθυμούμε δραστικές δομικές και διαρθρωτικές παρεμβάσεις στον κρατικό μηχανισμό που δεν παράγει, αλλά αντίθετα απομυζεί από τον ιδρώτα των άμεσων και έμμεσων εισφορών του Έλληνα φορολογούμενου.
Επίσης, όταν αντιδρούμε στην παρέμβαση του κράτους στην Οικονομία και όταν συντασσόμεθα με δημιουργικές, έξυπνες ιδέες, που βρίσκουν πεδίο εφαρμογής στην παγκοσμιοποιημένη ελεύθερη αγορά.
Καθώς επίσης δεν είμαστε λιγότερο φιλελεύθεροι όταν επιζητούμε προστασία και φροντίδα για τις οικονομικά αδύνατες κοινωνικές τάξεις, όταν εναντιωνόμαστε σε κάθε μορφής κοινωνικούς αποκλεισμούς και διακρίσεις, λειτουργώντας σ’ ένα κράτος με συγκεκριμένο πλαίσιο αρχών και θεσμών, που προστατεύουν τον πολίτη σε μία κοινωνία ανοιχτή, με κουλτούρα και ανοχή στην διαφορετικότητα.
Σήμερα που ο κόσμος αντιμετωπίζει μια πολυδιάστατη και πολυεπίπεδη κρίση θεσμική, κοινωνική, οικονομική, πολιτική, θρησκευτική, ποιος θα διαφωνήσει στην εικόνα μιας Δημοκρατίας περισσότερο αντιπροσωπευτικής, παραγωγικής και ουσιαστικά συμμετοχικής, που να δίνει ρόλο και θέση στον πολίτη. Μιας Δημοκρατίας περιεκτικής και ποιοτικής, που δεν επιτρέπει τη συγκέντρωση εξουσίας στους λίγους, στα χέρια των διαφόρων ελίτ που τη χρησιμοποιούν για εξυπηρέτηση ίδιων προσωπικών οφελών και σκοπιμοτήτων.