Οι παραδόσεις αποτελούν ένα χρήσιμο αφηγηματικό υλικό, το οποίο μπορεί να συμβάλει καθοριστικά στην προσπάθεια κατανόησης των συστατικών της λαϊκής ιδεολογίας και του τρόπου με τον οποίο συγκροτείται.

Τα κείμενα που περιλαμβάνονται στον τόμο:
– Επιχειρούν να διερευνήσουν τη σχέση του υπερφυσικού και της μαγικής σκέψης με την κοινωνική οργάνωση και το πώς αυτή αντανακλάται και διαχέεται στις παραδόσεις (ιστορίες για βρικόλακες, καλικάντζαρους και φαντάσματα, κατάρες, παραμύθια) που αποτελούν αφηγηματική διατύπωση της τοπικής κοσμολογίας, η οποία διασυνδέεται και με πανανθρώπινα μοτίβα. – Προσπαθούν να κατανοήσουν την επιβίωση -και το μετασχηματισμό- πανάρχαιων μοτίβων για το ρόλο των νεκρών στη ζωή των κοινωνιών των ζώντων και το πώς αυτή συμβολικοποιείται με το μοτίβο των οστών και τη διαχείριση του νεκρού σώματος (ταφή ή αποτέφρωση). – Εστιάζουν στο πώς το υπερφυσικό ως ανορθολογισμός συνεχίζει τη ζωή του και στη νεωτερικότητα. – Διερευνούν τον τρόπο με τον οποίο εγγράφεται η οργάνωση του χώρου, καθώς και τη νοηματοδότηση που κάποιες συγκεκριμένες περιοχές αποκτούν για την κοινότητα. – Μελετούν την έννοια του κυκλικού χρόνου που αποτελούσε ακρογωνιαίο λίθο της παραδοσιακής κοινωνίας.