To 1896 ο Σίγκµουντ Φρόυντ (1856-1939) εισάγει τον όρο ψυχανάλυση (“psycho-analyse”) για πρώτη φορά, στα γαλλικά, ενώ το 1899 εκδίδεται η Ερµηνεία των ονείρων, βιβλίο εµβληµατικό που δεν αποκάλυψε απλώς τους καρπούς από την εµβριθή µελέτη που διεξήγαγε ο Φρόυντ πάνω στο όνειρο ως ένα γεµάτονόηµα µέρος της ψυχοπνευµατικής ζωής ενός ατόµου, αλλά πρόσφερε και ένα εµπεριστατωµένο, πολύπλοκα διατυπωµένο µοντέλο για τη λειτουργία της ανθρώπινης ψυχής. Σύµφωνα µε αυτό, υπάρχει ένας συνειδητός νους, κάπως περιορισµένος, καθώς και ένας ασυνείδητος νους, συγκριτικά σπηλαιώδης, ο οποίος ελέγχει τις περισσότερες σκέψεις µας χωρίς τη συνειδητή επίγνωσή µας.

Στο βιβλίο αυτό ο ΜπρετΚαρ συγκεντρώνει —σε δέκα κεφάλαια— πολύτιµα µαθήµατα ζωής από τον πατέρα της ψυχανάλυσης για τον άνθρωπο του 21ου αιώνα.

Γιατί σαµποτάρουµε οι ίδιοι τις επιτυχίες µας; Τι κρύβουν και τι µας αποκαλύπτουν για τον ανθρώπινο νου οι γλωσσικές παραδροµές; Τι µπορούµε να µάθουµε από τις παρατηρήσεις του Φρόυντ για την ψυχολογία του έρωτα (και της απιστίας); Γιατί ο νεαρός Γκαίτε ήθελε να «εξαφανίσει» την οικογένειά του; Ποια είναι η ουσιαστική λειτουργία του ευφυολογήµατος; Ποια είναι η σχέση του ψυχαναλυτή µε τον αρχαιολόγο; Και γιατί πρέπει να χαιρόµαστε µε την ασηµαντότητά µας;