Ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν χρειάζεται μήτε χασίς, μήτε αμφεταμίνες, μήτε παραισθησιογόνα για να ζήσει και να βιώσει ασυνήθιστες εντάσεις.

Αλίμονο σε όλους αυτούς τους νέους που νομίζουν πως είναι δυνατό μέσα από τις ηδονές των ουσιών, των ψευδαισθήσεων, των παραισθήσεων, της ουτοπίας και του ονείρου να γεμίζουν την άθλια καθημερινότητά τους αρνούμενοι να ζήσουν, όχι γιατί υπάρχουν τα “πρέπει”, οι “ηθικοί νόμοι”, αλλά γιατί έχουν όλες τις προδιαγραφές να ζήσουν δυνατές συγκινήσεις μέσα από την δημιουργία, την παραγωγική εξέλιξη, την πραγμάτωση ονείρων, την προσέγγιση υψηλών στόχων, την κατάκτηση του κόσμου, της ζωής, της επιστημονικής σκέψης, του εαυτού τους του ίδιου.