Οι πρόσφατες εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και την Ανατολική Μεσόγειο έχουν οδηγήσει σε έναν ριζικό επανασυσχετισμό δυνάμεων εντός των ισλαμικών κοινωνιών, καθώς και σε χώρες όπου υπερτερεί το μουσουλμανικό στοιχείο. Ενώ δίνεται συχνά βαρύτητα στις γεωπολιτικές παραμέτρους και επιπτώσεις των παραπάνω γεγονότων, είναι πρόσφορο αυτά να ιδωθούν και υπό το πρίσμα της επίδρασης ενδογενών παραγόντων. Οι περιοχές του ισλαμικού κόσμου, οι οποίες, τόσο στο παρελθόν όσο και στις μέρες μας, έχουν αποτελέσει θέατρο κρίσιμων πολιτικών αντιπαραθέσεων, κοινωνικών ζυμώσεων και στρατιωτικών αναμετρήσεων, υπήρξαν εστίες σημαντικού προβληματισμού αναφορικά με τις ποικίλες εκφάνσεις της, αποτελεσματικής ή μη, διακυβέρνησης. Στόχος του ανά χείρας βιβλίου είναι να αναλύσει κείμενα της ισλαμικής πολιτικής παράδοσης και ιστοριογραφίας, τα οποία πραγματεύονται συγκεκριμένες μορφές “ήπιας” και “ισχυρής” ισχύος και “επιτυχημένης” και “αποτυχημένης” ηγεσίας στο μεσαιωνικό Ισλάμ.