Το βιβλίο αυτό είναι μια συλλογή διηγημάτων που είναι εμπνευσμένα από τις στερνές στιγμές της καταρρέουσας Σμύρνης. Μέσα από τις προσωπικές ιστορίες απλών ανθρώπων που ζουν στο επίκεντρο του φοβερού χαλασμού, δίνεται με έξοχη δύναμη αναπαράστασης ο επιθανάτιος σπασμός της φλεγόμενης πόλης. Η συγγραφέας βλέπει τις φλόγες, αλλά δε σταματά σ’ αυτές: προχωρεί στο ψυχικό ολοκαύτωμα των πρωταγωνιστών της μεγάλης καταστροφής. Της δίνεται, έτσι, η ευκαιρία να δημιουργήσει τύπους αυθεντικούς, που υψώνουν το ατομικό σε πανανθρώπινο, το επικαιρικό σε αιώνιο.