Μετά την πτώση της Τριπολιτσάς, σωροί ήταν τα χρυσάφια και τα μεταξωτά που άφηναν πίσω τους οι πανικόβλητοι Τούρκοι φεύγοντας.

Όλοι θέλησαν να πάρουν από κάτι, γιατί ήταν στερημένοι από τα πάντα.

Ένας μόνο δεν άπλωσε το χέρι του για να πάρει το παραμικρό: Ο Νικηταράς!

Τα ρούχα του κρέμονταν επάνω του σκισμένα και λερωμένα. Μα εκείνος έφυγε όπως ήρθε, με τα χέρια άδεια. Και πέθανε ζητιανεύοντας στον Πειραιά!