Ο Οδηγός αυτός επιχειρεί, με βάση τις υποδείξεις της σχολικής Γραμματικής και την παρατήρηση της γραπτής γλωσσικής πρακτικής, να λύσει απορίες σχετικά με:
– τη θέση του τόνου στη γενική προπαροξύτονων ουσιαστικών και επιθέτων, όπως πανεπιστήμιου ή πανεπιστημίου, και τη θέση του τόνου στη γενική πληθυντικού θηλυκών σε -α (π.χ. ελαφίνα)
– λόγιους σχηματισμούς της γενικής (π.χ. γυαλιά ηλίου) και της μετοχής ορισμένων ρημάτων (π.χ. προηγμένος, το ενεργούν υποκείμενο)
– τα ρήματα που έχουν σπάνιους σχηματισμούς παθητικής φωνής, τα αποθετικά μεταβατικά ρήματα (π.χ. διαπραγματεύομαι) και τα ρήματα που συντάσσονται με γενική ή με προθέσεις
– τις αποκλίσεις από ορθούς ετυμολογικά τύπους (π.χ. μετεγγραφή – μεταγραφή) και τις περιπτώσεις σύγχυσης μεταξύ λέξεων (π.χ. προπαίδεια – προπαιδεία)