Ο Οδυσσέας δεν ήταν μετανάστης. Η μετανάστευση, δηλαδή η φυγή -μόνιμη ή προσωρινή-, και η διέλευση πολιτισμικών, κοινωνικών, πολιτικών συνόρων δεν είναι απλώς ζήτημα δίψας για το ταξίδι, τιμής, εκδίκησης ή ψυχικής αναζήτησης. Είναι όλα αυτά, όμως ήταν πολύ περισσότερο, τον 20ο αιώνα, οικονομική, πολιτική και κοινωνική πράξη. Από τη φύση της η μετανάστευση είναι ένα σύνθετο φαινόμενο και προκειμένου να αναζη-τηθούν τα αίτια και τα αποτελέσματά του, απαιτείται πολλαπλότητα οπτικών. Το βιβλίο αυτό εξετάζει τα ζητήματα της μετανάστευσης στο πλαίσιο της συγκριτικής ιστορίας. “Αφομοίωση”, “ενσωμάτωση”, “παράδοση”, “νεωτερικότητα” είναι συγκριτικές έννοιες. Ακόμα, στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, το πλεονέκτημα της ιστορικής σύγκρισης μεταναστευτικών εμπειριών, πολιτικών δράσεων και αποφάσεων από τη μια χώρα στην άλλη, βοηθά να υπερβούμε το έθνος κράτος και να ανακαλύψουμε τις διαφορές και τις ομοιότητες των εμπειριών μέσα στο χώρο και το χρόνο. Εξετάζει τα οικονομικά της μετανάστευσης. Το ενδιαφέρον για τη μετανάστευση ως οικονομικό πόρο (για τα σε κρίση -εκτός των άλλων- συνταξιοδοτικά συστήματα των δυτικών χωρών) είναι αρκετά ισχυρό ώστε να περιορίσει σε κάποιο βαθμό τη λογική του φόβου με την οποία ορισμένες πολιτικές δυνάμεις έχουν στιγματίσει τους νεοεισελθόντες. Τέλος εξετάζει το φύλλο και τη διαδικασία της μετανάστευσης. Για πολύ καιρό αντιλαμβανόμασταν το μετανάστη αποκλειστικά ως άνδρα. Ωστόσο, η μετανάστρια θέτει υπό συζήτηση την έννοια της μετανάστευσης της εργατικής δύναμης και του εποικισμού. Μια έκδοση που εξετάζει με έγκυρο και συνοπτικό τρόπο ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα του σύγχρονου κόσμου.