Την 1η Ιανουαρίου 1963, γιορτή της Περιτομής του Κυρίου μας, ο στρατηγός Ντε Γκωλ δε σκεφτόταν μάλλον τους Εβραίους προγόνους του, τους Κολμπ, ο καγκελάριος Αντενάουερ τους Εβραίους προγόνους του, τους Αντενάουερ, ο βασιλιάς της Σουηδίας τον ημιεβραίο πρόγονό του, τον Μπερναντόν, ο αρχιδούκας Όθων του Αψβούργου την Εβραία πρόγονό του, την Ιωάννα Ενρίκεζ, μητέρα του Φερδινάνδου του Καθολικού, ο βασιλιάς του Βελγίου την Εβραία πρόγονό του, την Περέιρα, από την οποία κατάγεται η προγιαγιά του, η Μπραγκάνσα, η βασίλισσα Ελισάβετ τους Εβραίους προγόνους από την πλευρά της μητέρας της, τους Μπόους-Λάιον, ο δούκας του Εδιμβούργου τους Εβραίους προγόνους του, τους Χάουκε, ο πρόεδρος Κένεντυ δε σκεφτόταν περισσότερο από το Λευκό Οίκο τους Εβραίους προγόνους του, τους Κένεντυ, και ο αντιπρόεδρος Τζόνσον τους Εβραίους προγόνους του, τους Τζόνσον. Ήταν εξίσου αμφίβολο αν στη Λουβεσιέν ο κόμης του Παρισιού σκέφτηκε την Εβραία Πιερλεόνι, από την οποία κατάγονται οι Βουρβόνοι μέσω της Ζαν ντ’ Αλαμπέρ, την Εβραία Αλβάρεζ ντε Τολέδο, από την οποία κατάγονται μέσω των Μεδίκων, και την Εβραία Ενρίκεζ, από την οποία κατάγονται και αυτοί μέσω της Άννας της Αυστρίας. Και στην Αβάνα ο Φιντέλ Κάστρο δε σκεφτόταν μάλλον ούτε αυτός τους Εβραίους προγόνους του, τους Κάστρο, ούτε στη Μαδρίτη ο στρατηγός Φράνκο τους Εβραίους προγόνους του, τους Φράνκο, ούτε στη Λισαβόνα ο πρόεδρος Σαλαζάρ τους Εβραίους προγόνους του, τους Σαλαζάρ.