Ένα βιβλίο γκαγκάν! Πίστα, ξέφωτο, πλατφόρμα. Για όλους και τον καθένα χωριστά. Που, εκτός των άλλων, γιορτάζει τα 30 χρόνια από το πρώτο βιβλίο του εν λόγω συγγραφέα Η Μπαλάντα του Ισαάκ και το πρώτο του τραγούδι “Μες στη μικρή αγκάλη σου” (Λονδίνο, 1972)
Δεν εγράφη. Εγίνη πρώτα, επράχθη και μετά ελέχθη, κατεγράφη. Δεν είναι ιστορία, παρ’ ότι σφύζει από δράση. Μας πείθει ότι η Γοργόνα και η Οργόνη είναι δίδυμες.
Ο Ρασούλης περιγράφει τον καλπασμό του προς τον ήλιο βαστώντας στα ηνία του ζεμένες την αγωνία, την ευθύνη, την έμπνευση, την υπέρβαση. Καταγράφει απλώς την προσωπική του εμπειρία στο βζζνγκ του κόσμου, κι όποιος είδε οίδε. Μόνος. Με body-guards τον ορθολογισμό και τον εσωτερισμό. Ξέρων πια, ιδίοις όμμασι και από πρώτο χέρι, ότι οι πραγματικότητες είναι κόρες της Αλήθειας. Το ότι οι εβραίοι όσο και οι παλαιστίνιοι είναι κρήτες, το πιστεύει και το καταδεικνύει με όραμα και στοιχεία. Πότε Βούδας, πότε Κούδας.
Ένα βιβλίο ποιητικό, ιδεολογικό, αντικειμενικό, υποκειμενικότατο. Απολαυστικό – και ίσως ίσως αλλάζει τον ιδεολογικό χάρτη του πλανήτη. Απ’ τις σελίδες του και στου Θεού τ’ αυτί.