Οι Επτά αγγελιοφόροι είναι η πρώτη συλλογή διηγηµάτων που δη-µοσίευσε ο Ντίνο Μπουτζάτι το 1942, και έλαβε θερµή υποδοχή τόσο από το κοινό όσο και από την κριτική. Αποτελούµενο από δεκαεννέα διηγήµατα, το έργο βασίζεται στα πιο τυπικά στοιχεία της συνολικής ποιητικής του σπουδαίου ιταλού συγγραφέα: τη λαβυρινθώδη οπτική του για τον κόσµο, την προσοχή που αποδίδει στις µυστικές σχέσεις µεταξύ των πραγµάτων, το συχνά εξωτικό και ερηµικό χωρο-χρονικό σκηνικό. Τα πάντα διαποτισµένα από την εξαιρετική υποβλητικότητα των µύθων ανατολικής έµπνευσης και του έντονου συµβολισµού που θα συνοδεύσει τον συγγραφέα σε ολόκληρη την πορεία του.

«Στο πρώτο διήγηµα του ανά χείρας τόµου, από το οποίο τιτλοφορείται και η συλλογή, διατηρείται ο απόηχος της Ερήμου των Ταρτάρων. Ο πρωταγωνιστής είναι ένας νεαρός πρίγκιπας που ταξιδεύει προς τα σύνορα του βασιλείου του για να αναλάβει τον έλεγχό τους. Μένει σε επαφή µε την πρωτεύουσα µέσω επτά αγγελιοφόρων που πηγαινοέρχονται αδιάκοπα· όσο περισσότερο απוּακρύνεται ο πρίγκιπας, τόσο περισσότερο επιµηκύνεται η διαδροµή κάθε αγγελιοφόρου, τόσο περισσότερο αυξάνεται το διάστηµα ανάµεσα στην άφιξη του ενός αγγελιοφόρου και του επόµενου. Το ταξίδι δεν έχει τέλος, τα σύνορα µοιάζουν να αποτραβιούνται όλο και πιο µακριά, ίσως ο πρίγκιπας έχει χαθεί στο άγνωστο. Οι υπολογισµοί είναι σαφείς: ο τελευταίος αγγε-λιοφόρος, µόλις ξεκινήσει, θα επιστρέψει µε τα νέα του ύστερα από τόσο πολλά χρόνια, που τότε ο πρίγκιπας θα έχει πεθάνει. Η παράξενη γεωµετρία των πολλαπλασιασµών καθιστά πιο πειστική και συνάµα πιο αινιγµατική, σαν επιταγή της µοίρας, την προοδευτική αποστασιοποίηση του πρίγκιπα από τις µνήµες του, τις ρίζες της ζωής του, καθώς ωθείται αµετάκλητα από µια δύ¬ναµη άγνωστη στον ίδιο. Έτσι, σύµφωνα µε τη µεταφορά του διηγήµατος, οι µυστικοί αγγελιοφόροι της καρδιάς µας δεν καταφέρνουν να συµβαδίζουν µαζί µας και µε το περίγραµµα αυτού που ήµασταν, το οποίο όµως παραµένει ένα ζωντανό και θεµελιώδες κοµµάτι της ύπαρξής µας».
Απόσπασµα από το επίµετρο της µεταφράστριας