Ένας λαβωμένος πολεμιστής του εμφυλίου, ο Πέτρος, αποστρατεύεται αλλά επιστρέφοντας στον τόπο όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε δε βρίσκει πια το σπίτι του: κυριολεκτικά και μεταφορικά, αφού όλα έχουν αλλάξει γύρω του, τα πράγματα, οι άνθρωποι, τα ιδανικά που φτερώσανε την εφηβεία του. Μέσα σ’ αυτή τη γενική παραποίηση και χρεοκοπία, ο αγώνας και η αγωνία του ήρωα να διαφυλάξει την ταυτότητά του, τα “ιερά και τα όσια”, κινεί τη δράση του μυθιστορήματος που απλώνεται σαν μια πλατιά τοιχογραφία της μεταπολεμικής ελληνικής κοινωνίας σε ό,τι πιο χαρακτηριστικό, σε ό,τι πιο ουσιαστικό έχει αυτή η κοινωνία και οι ανθρώπινοι τύποι που διαμόρφωσε.