Σε κάποιο νησί του Αιγαίου, το 75 π.Χ.

Δυνατός, περήφανος, έντιμος… Ο Μάρκος Λίβιος Τούλλιος ενσάρκωνε όλες τις αξίες του Ρωμαίου στρατιώτη. Τώρα, αιχμάλωτος των πειρατών που λυμαίνονταν τη Μεσόγειο, είχε οδηγηθεί στο ναό της θεάς Κυβέλης. Και γοητεύτηκε αμέσως από τη γυναίκα που πρόσφερε καταφύγιο στον ίδιο και τους άντρες του.

Φλογερή, όμορφη, αποφασιστική… Η Ελένη περιφρονούσε καθετί ρωμαϊκό. Υποχρεωμένη από τους θεϊκούς νόμους της φιλοξενίας να δώσει άσυλο στον Μάρκο, έπρεπε να είναι πολύ προσεκτική απέναντί του –αλλιώς κινδύνευε να αποκαλυφθούν τα συναισθήματά της! Η δύναμη και η ευγένεια του αρρενωπού χιλίαρχου τη γοήτευαν παρά τη θέλησή της. Όμως ήξερε ότι αν αφηνόταν να παρασυρθεί, θα πρόδιδε τους δικούς της…