Ο Μάρπα συγκλονίστηκε σφόδρα όταν σκοτώθηκε ο γιος του, κι ένας από τους μαθητές του τού είπε: “Πάντοτε μας λέγατε ότι τα πάντα είναι αυταπάτη. Με το θάνατο του γιου σας τι γίνεται, δεν είναι, μήπως, μια αυταπάτη;” Και ο Μάρπα απάντησε: “Ασφαλώς, αλλά ο θάνατος του γιου μου είναι μια υπερ-αυταπάτη.”

(απόσπασμα από την “Πρακτική της Θιβετιανής οδού”)