Είμαι η Μισέλ ή η Ντομένικα; Είμαι το επιπόλαιο πλουσιοκόριτσο ή η πανέξυπνη Σταχτοπούτα; Έπεσα σε παγίδα ή σχεδίασα ένα φόνο; Είμαι το θύμα ή ο θύτης; Θυμάμαι ή προσπαθώ να ξεχάσω; Θα ζήσω ή θα…

Αυτή είναι η ιστορία ενός φόνου. Μια νέα γυναίκα συνέρχεται στο νοσοκομείο ύστερα από ένα τρομερό ατύχημα, όπου κάηκε η φίλη της. Με άλλο πρόσωπο. Με καινούργια ζωή. Με σκόρπιες αναμνήσεις. Η αμνησία είναι κάτι που δεν είχε υπολογίσει κανείς.

Το μυθιστόρημα μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη το 1965, στην ομότιτλη ταινία γαλλο-ιταλικής παραγωγής του Andre Cayatte.