“Όλα εντάξει. Είμαστε έτοιμοι να φύγουμε”.
“Το βάρος δεν πίεζε το υποβρύχιο κι ο Φράνκλιν μπορούσε πάλι να δει. Ο Πέρσυ είχε αγκιστρωθεί ωραία. Γύρω από το σώμα του είχε δεθεί μια ταινία από χοντρό, ελαστικό ύφασμα, στο πιο στενό του σημείο, ακριβώς πίσω από το αγκίστρι. Από το δέσιμο αυτό ένα σύρμα έφτανε μέχρι το υποβρύχιο του Ντον, αόρατο στην ομίχλη των εκατό ποδιών βάθος. Ο Πέρσυ ρυμουλκήθηκε στο νερό με τη συνηθισμένη του οπίσθια κίνηση. Αν είχε τις αισθήσεις του κι αντιδρούσε ενεργητικά, θα μπορούσε να ξεφύγει αρκετά εύκολα, αλλά στην παρούσα διευκόλυνε τον Ντον να τον οδηγεί χωρίς δυσκολία. Τα άσχημα θα άρχιζαν όταν θα ξυπνούσε…”