Στον τόμο αυτόν δημοσιεύονται δύο ανέκδοτα πεζά κείμενα του Μιχαήλ Μητσάκη. Το ένα έχει τον τίτλο «Παρά τοις δούλοις» και το άλλο «Τα Ιωάννινα». Και τα δύο γράφτηκαν την ίδια περίπου περίοδο και με την ίδια αφορμή: από ένα ταξίδι που πραγματοποίησε ο Μητσάκης στα Γιάννενα, ως απεσταλμένος, προφανώς, του διευθυντή της εφημερίδας Ακρόπολις, Βλάση Γαβριηλίδη. «Δούλοι» είναι οι κάτοικοι αυτής της τουρκοκρατούμενης, τότε, ηπειρώτικης πόλης, τήν οποία ο συγγραφέας επισκέφθηκε στα 1887. Η πόλη αυτή προβάλλει μέσα από ένα πληθυσμιακό κράμα το οποίο συνίσταται από Έλληνες, Τούρκους, Εβραίους και Αλβανούς. από αυτές τις φυλετικές ομάδες που απαρτίζουν την πολυπολιτισμική κοινωνία των Ιωαννίνων, η εκτενέστερη και λεπτομερέστερη αναφορά στρέφεται σ’ αυτή των Οθωμανών. Κι όλα τούτα με μια σπάνια αφηγηματική τεχνική, λογοτεχνική πρωτοτυπία και εκφραστική άνεση.