«Γι’ αυτούς –όπως εγώ– που κυλάνε χρόνια τώρα την πέτρα στον ανήφορο, τη βλέπουν πάλι να

πέφτει και παρ’ όλα αυτά συνεχίζουν».

Είκοσι μικρά πεζά για την Απώλεια, την Ηδονή, την Τρέλα, τη Μοναξιά, τον Έρωτα, την Ποίηση και τον Θάνατο. Ένα βιβλίο στο όριο, τόσο φορτισμένο που κάθε του σελίδα πάλλεται.

Τα καλύτερα κείµενα του Νίκου Δήµου.