Το ότι η κοινωνία μας γηράσκει δημογραφικά είναι γεγονός αποδεδειγμένο και, μάλλον, ευτυχές. Αληθεύει όμως ότι, για το λόγο αυτό, γηράσκει και “δημοκρατικά”; Υφίσταται κάποια σύνδεση ανάμεσα στην ηλικία και την πολιτική αρετή; Είναι το ευ γηράσκειν μια πρόκληση προσωπική -και επομένως ηθική-, ή είναι ζήτημα κοινωνικό -και επομένως πολιτικό; Το βιβλίο “Περί πολιτικού γήρατος” εξερευνά αυτά και άλλα ερωτήματα από μια σύγχρονη οπτική, συνομιλώντας με το πιο κλασικό έργο για τα γηρατειά -“Κικέρωνος Περί Γήρατος”- μέσα από ένα υποβλητικό, λογοτεχνικό δοκίμιο που ακολουθεί την αρχαία παράδοση του φιλοσοφικού διαλόγου, είδος που ο Πλάτωνας καθιέρωσε ως το ιδανικό για την ελεύθερη πραγμάτευση θεμάτων ηθικής και πολιτικής, και που ο ίδιος ο Κικέρωνας εκλατίνισε έπειτα για να υπηρετήσει τη δυτική σκέψη.