– Εβάρεσεν.

– Ψυχοµασσιεί.

– Αντελλοσσιάζεται.

– Παλλιώνει µε τον Χάρον.

– Αντζελοθωρεί.

– Βαρκαρίζει.

– Σιωπάτε! Εν ήρτεν η ώρα της ακόµα.

Στην τελευταία της νύχτα στον κόσµο, καθώς παραδίδει το πνεύµα και ψυχορραγεί, η Σπασούλα συνοδεύεται στην άλλη όχθη από τις φίλες και γειτόνισσές της, που τη συντρόφευαν σε όλη της τη ζωή. Μέσα από µύθους, παραµύθια και δοξασίες, µέσα από πικρές ιστορίες και αληθινά φαντάσµατα που µόνο οι γυναίκες µπορούν να δουν και να διηγηθούν, ξεδιπλώνεται η ιστορία των µανάδων των αγνοουµένων της Κύπρου, η µαταίωση, η αναµονή, οι αλήθειες και τα ψέµατα της ζωής.

Με την Πικρία χώρα η Κωνσταντία Σωτηρίου ολοκληρώνει την τριλογία που ξεκίνησε µε τα βιβλία Η Αϊσέ πάει διακοπές και Φωνές από χώµα, µε µοτίβο την αφήγηση των γυναικών για την ιστορία του πολέµου στην Κύπρο. Των γυναικών που περίµεναν, που προδόθηκαν, που δεν δικαιώθηκαν. Γιατί τόσα χρόνια, όλο τούτο που έζησα, τόσα χρόνια που τόσα για τους χαµένους τα βίωσα, ένα πράµα µόνο αν ένιωσα, αν υπάρχουν αθώοι είµαστεεµείς, εγώ, η Σπασούλα και οι άλλες που περιµέναµε, εγώ, η Σπασούλα και οι άλλες που καρτερούσαµε, εγώ και η Σπασούλα και οι άλλες. Αθώες. Μόνο εµείς.