“Ντοκ!” Έτσι με φωνάζουν οι φίλοι μου… Κι όλο με κοροϊδεύουν: “Ντοκ, Ντοκ, Ντοκ, είσαι σαν χοτ ντογκ, πότε από κει, πότε από δω, βλέπεις τηλεόραση ως τις οκτώ”. Ώσπου, μια μέρα, η μαμά μου -ΚΡΑΤΣ!- έβγαλε την τηλεόραση από την πρίζα! Και τότε…
Μια ιστορία που μιλάει με χιούμορ για την τηλεόραση και για όλα όσα αυτή δεν μας αφήνει να χαρούμε.