Οι “Πρώτοι αποχωρισμοί” αποτελούν πραγματικά τα πρώτα βήματα της πεζογραφικής σταδιοδρομίας του Κώστα Στεργιόπουλου – είχε πρωτοεμφανιστεί νεότατος από τις στήλες της Νέας Εστίας μόλις το 1943. Ποιητής, πεζογράφος, κριτικός και δοκιμιογράφος, στα πρώιμα αυτά διηγήματά του ανιχνεύει τις θεματικές και τις τεχνικές που θα αναπτύξει στη συνέχεια. Με άξονα το θέμα της απώλειας, του αποχωρισμού από πρόσωπα και πράγματα, αλλά και την ίδια την παιδική ηλικία, ο Στεργιόπουλος κινηματογραφεί, με φωτοσκιάσεις, την είσοδο των ηρώων του στην ενήλικο ζωή. Αποδραματοποιημένη, η οδύνη τους διατηρεί ωστόσο την έντασή της, και η νεοσυμβολιστική ατμόσφαιρα υπογραμμίζει τη σύγχυση των αισθημάτων και των προσδοκιών. Εξήντα σχεδόν χρόνια μετά την πρώτη τους έκδοση, τα διηγήματα των “Πρώτων αποχωρισμών” διατηρούν ακέραιη τη στιλπνότητα και τη διαύγεια τους, μέσα στις συννεφιές που περιγράφουν, και αγγίζουν με το κομψό και λεπταίσθητο ύφος και ήθος τους τον σύγχρονο αναγνώστη.