“Όταν αποφασίσαμε να γράψουμε το βιβλίο αυτό για τον Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ, ο Κουρτ Ράαμπ μου είπε πως την ιδέα αυτή την είχε κατά νου εδώ και δύο χρόνια. Ο θάνατος λοιπόν του Φασμπίντερ στάθηκε η αφορμή και όχι η αιτία για την πραγμάτωσή της. Μας ήταν από την αρχή σαφές ότι το βιβλίο αυτό δεν θα έπρεπε να ασχοληθεί καθόλου με την κινηματογραφική τέχνη του Φασμπίντερ. Τέτοια βιβλία έχουν ήδη κυκλοφορήσει αρκετά και σίγουρα θα ακολουθήσουν κι άλλα πολλά. Ο Κουρτ Ράαμπ έγραψε την ιστορία της ζωής του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ όπως την είχε βιώσει, ζώντας μαζί του, από πρώτο χέρι. Φυσικά αυτό θα μπορούσε να το κάνει σωστά, μόνο αν εξέθετε τα πάντα χωρίς ενδοιασμούς κι επιφυλάξεις, μη διστάζοντας να εκθέσει ακόμα και τον ίδιο του τον εαυτό. […]”

(από τον πρόλογο του Κάρστεν Πέτερς, Μόναχο 1982)