[…] Αναφέρεται στον ερχομό των Γερμανών στο νησί. Τη μεταπολίτευση στην Ιταλία για να καταλήξει στο μεγαλύτερο μέρος του έργου του, πολλές φορές με επαναλήψεις είτε και ελεγχόμενες διατυπώσεις στο μεγάλο ιστορικό γεγονός, που έζησε στα εφηβικά του χρόνια με την Ιταλογερμανική σύρραξη στο νησί τον Σεπτέμβρη 1943, στο γεγονός αυτό σε αναφορά σε πρόσωπα, γεγονότα και καταστάσεις, ονοματίζοντας αντιφασίστες Ιταλούς δημιουργούς της σύρραξης και αντιφασίστες Έλληνες των αντιστασιακών οργανώσεων ΕΑΜ-ΕΛΛΑΣ συνεργούς “εν οπλής”.
Επισημαίνει την δημιουργηθείσα στο νησί δραματική κατάσταση για να επικεντρώσει ξεχωριστά την αφήγησή του στην πλήρη εκμηδένιση από τους Γερμανούς των ανδρών και σωμάτων της Ιταλικής Μεραρχίας (Acquit). Ακούει με κορύφωση της ναζιστικής θηριωδίας και αποκτήνωσης την αθρόα και ανεξέλεγκτη εκτέλεση “Σφαγή” τους αδιάκριτα και χωρίς όρια, αντιμετωπίζοντας την εύλογα, με απέχθεια και αποτροπιασμό αντλώντας πάντοτε στοιχεία εκτός απ’ τις προσωπικές του εμπειρίες και αναμνήσεις, από την υπάρχουσα σχετική βιβλιογραφία, μάλιστα την ελληνική και μη αποφεύγοντας κατά περιοχές ορισμένες ελεγχόμενες αποκλίσεις επιβαλλόμενες ίσως κατά την κρίση του, από την όλη πλοκή του μύθου.
[…] (από τον πρόλογο του βιβλίου)