Σ’ αυτή την αυτοβιογραφία ξεναγείται ο αναγνώστης σ’ ένα νοητό ταξίδι που πραγματοποιείται:
α) στην ελληνική επαρχία της περιόδου 1930-1947 (κεφάλαιο 1), όταν η ζωή εκεί ήταν παρόμοια με την καθημερινή ζωή των Ελλήνων από την αρχαιότητα μέχρι τότε και όταν συνέβησαν συνταρακτικά γεγονότα στη χώρα μας (δικτατορία 1936-1941, συμμετοχή στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, εθνική αντίσταση),
β) στην Αθήνα της περιόδου 1947-1977 (κεφάλαιο 2), όταν αρνητικοί κοινωνικοί παράγοντες (εμφύλιος πόλεμος, δικτατορία 1967-1974) έπληξαν βαριά τη χώρα μας, ενώ διεθνώς γινόταν μεγάλες επιστημονικές ανακαλύψεις και τεχνολογικές εφευρέσεις,
γ) στη Θεσσαλονίκη της περιόδου 1977-2008 (κεφάλαιο 3), όταν η χώρα μας άρχισε να αναπτύσσεται επιστημονικά και τεχνολογικά και όταν πραγματοποιήθηκαν σημαντικές παγκόσμιες κοινωνικές αλλαγές.

Το κεφάλαιο 4 αναφέρεται στο επιστημονικό του έργο και στην κοινωνική του δράση, ενώ στον Επίλογο συνοψίζονται τα σημαντικότερα συμβάντα της ζωής του. Ανεξάρτητη πηγή παρόμοιων πληροφοριών αποτελούν οι 88 εικόνες (φωτογραφίες, σκίτσα, γραφικές παραστάσεις).

Στην αυτοβιογραφία γίνεται προσπάθεια αντικειμενικής παρουσίασης των γεγονότων. Όμως, ο συγγραφέας δεν αρκείται σ’ αυτό αλλά βασίζεται στα γεγονότα για να καταλήξει σε συμπεράσματα ευρύτερου επιστημονικού και κοινωνικού ενδιαφέροντος.