Κυκλοφορούν στους ίδιους κακοφωτισµένους δρόµους, στον σιδηροδροµικό σταθµό και στα µπαρ, ζουν σε βρόµικες πολυκατοικίες, βρίσκουν παρηγοριά στη λογοτεχνία, έχουν µάθει να σωπαίνουν και να παριστάνουν πως όλα πάνε καλά. Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για µια γυναίκα να ξεχνά;
Η Μαρία πιστεύει ότι τη ζωή µας δεν την ορίζει η οικογένεια αλλά το χρήµα. Όταν αποφασίζει να φύγει από την επαρχιακή της πόλη για να δουλέψει στην πρωτεύουσα, εγκαταλείπει και τη νεογέννητη κόρη της. Τις νύχτες όµως έρχεται στη σκέψη της εκείνο το µωρό. Πολλά χρόνια αργότερα, η εγγονή που δε γνώρισε, η Αλίθια, εγκαταλείπει τη µητέρα της και προσπαθεί να επιβιώσει στην πρωτεύουσα δουλεύοντας πωλήτρια. Δεν έχει όνειρα, µόνο τον ίδιο πάντα εφιάλτη: την αυτοκτονία του πατέρα της. Γιαγιά και εγγονή έχουν η καθεµιά τη δική της εκδοχή για ό,τι συνέβη. Δε θα γνωριστούν ποτέ, αν και, µε κάποιον τρόπο, θα διασταυρωθούν.
Από την Κόρδοβα στα τέλη της δεκαετίας του 1960 στη σηµερινή Μαδρίτη, από την κηδεία του στρατηγού Φράνκο στους αγώνες του φεµινιστικού κινήµατος, τα Θαύµατα διατρέχουν µε ορµή τα χρόνια και την Ιστορία, δίνοντας φωνή σε γυναίκες αθέατες, κι ωστόσο θαρραλέες, παρά την έλλειψη της αγάπης και το βάρος της καταγωγής.