Τα όνειρα ξέβαψαν μες στη συνεχή βροχή της πόλης των οραμάτων και των υποσχέσεων. Τα βήματα χάθηκαν στα μεγάλα μπουλβάρ και στα σοκάκια των υποβαθμισμένων καρτιέ, εκεί όπου έσερναν τις υπάρξεις τους οι “αγωνιστές”. Πρόσωπα της αλήθειας και του μύθου, ήταν όλοι εκεί στα φωτεινά ή σκοτεινά δρομάκια, στις σοφίτες και στα δωμάτια-διάδρομοι που στέγαζαν τα όνειρα του ελληνισμού των δύο ταχυτήτων. Εκείνοι που έτρεχαν στις ανοιχτές λεωφόρους, συνοδοιπόροι των μεγάλων αλλαγών κι εκείνοι που προσπαθούσαν να προλάβουν το τρένο μιας άλλης αλλαγής.

Δυο πόλεις, δυο κόσμοι, δυο αγώνες. Παρίσι, Αθήνα-οι πόλεις με τις ιστορίες των παιδιών τους, τους “ήρωες” που διεκδίκησαν την ανταμοιβή τους…