Σε μια εποχή που τα πάντα, ακόμα και τα πιο τετριμμένα αποσπάσματα των ριάλιτι, διασώζονται ηλεκτρονικά και διατηρούνται για τις επόμενες γενιές είναι λυπηρό όταν αντιλαμβάνεται κανείς πόσα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας έχουν χαθεί ανά τους αιώνες, είτε γιατί κάηκαν, είτε γιατί ξεχάστηκαν τα χειρόγραφα σε ένα βαγόνι τρένου, είτε γιατί απλώς δεν ολοκληρώθηκε ποτέ η συγγραφή τους. Στο πρωτότυπο αυτό βιβλίο, ο συγγραφέας, άλλοτε ως ιστορικός, άλλοτε ως ντετέκτιβ και άλλοτε ως δοκιμιογράφος, αναζητά –μεταξύ πολλών άλλων– την τύχη των χαμένων ποιημάτων της Σαπφώς και του εξαφανισμένου δεύτερου μυθιστορήματος της Σύλβια Πλαθ, καθώς και τους λόγους για τους οποίους ο εκδότης των απομνημονευμάτων του Μπάυρον αποφάσισε να κάψει το χειρόγραφο του έργου.