Τα χημικά και βιολογικά όπλα δεν είναι σημερινή ανακάλυψη. Ο άνθρωπος τα χρησιμοποιεί εδώ και πολλές χιλιάδες χρόνια. Από τους άθλους, τα έργα και τα πάρεργα  του Ηρακλή μέχρι τον Τρωικό Πόλεμο θα συναντήσει κανείς πολλά τέτοια παραδείγματα που μπορούν να ανιχνευθούν σε κείμενα του Ηροδότου και του Θουκυδίδη.

Η Μέγιορ, ειδικός στην ιστορία των κλασικών χρόνων και στην ιστορία της επιστήμης, μας περιγράφει πώς οι αρχαίοι λαοί χρησιμοποιούσαν σκορπιούς-βόμβες, δηλητήριο φιδιών, νάφθα και το φοβερό υγρόν πύρ, για να αντιμετωπίζουν τους εχθρούς τους.

Η Άντριεν Μέγιορ μας προσφέρει μια ενδιαφέρουσα και εντυπωσιακή άποψη για τους ανορθόδοξους και ανατριχιαστικούς τρόπους με τους οποίους οι αρχαίοι στρατοί επιχειρούσαν να δηλητηριάσουν, να κάψουν ή να αφανίσουν με ασθένειες τους εχθρούς τους. Είναι μια πολύ πρωτότυπη έρευνα, καλογραμμένη, βασισμένη σε στοιχεία και αποδείξεις… Είναι ένα βιβλίο πρότυπο που αναβιώνει τον αρχαίο κόσμο και μας υπενθυμίζει ότι τα δικά μας παράδοξα, τα διλήμματα και οι παθολογίες, δεν είναι κάτι τόσο καινούργιο τελικά.