Η ψυχοθεραπεία ή η “διά-λόγου” (διαλογική) θεραπεία είναι μια επιστημονικά αποδεκτή θεραπευτική προσέγγιση η οποία χρησιμοποιείται είτε από μόνη της είτε σε συνδυασμό με φάρμακα για την αντιμετώπιση των περισσότερων ψυχιατρικών διαταραχών (π.χ. νευρώσεις) αλλά και προβλημάτων της καθημερινότητας (π.χ. εργασιακό στρες, προβλήματα με διαπροσωπικές σχέσεις κλπ).

Αν και τα “μοντέλα ψυχοθεραπείας” συνεχώς τροποποιούνται/αυξάνονται, η κλασική ψυχανάλυση (συμπεριλαμβανομένων και των ψυχοδυναμικών προσεγγίσεων), ο συμπεριφορισμός, η προσωποκεντρική προσέγγιση, η συστημική προσέγγιση και η γνωσιακή-συμπεριφορική ψυχοθεραπεία είναι οι επικρατέστερες προσεγγίσεις ψυχοθεραπευτικής παρέμβασης.

Το παρόν πόνημα στηρίζεται σε τρεις βασικούς άξονες. Πρώτον, στην έννοια της ψυχοθεραπείας και τις ιδιαιτερότητές της ως θεραπευτικό εργαλείο, δεύτερον σε θέματα μεθοδολογίας, με στόχο να δείξουν τις δυνατότητες αλλά και τις αδυναμίες των μεθόδων που χρησιμοποιούνται σε σχέση με την αποτελεσματικότητα των πιο κοινών ψυχοθεραπευτικών προσεγγίσεων και τρίτον να αναδείξουν βασικά στοιχεία της έννοιας της τεκμηριωμένης ψυχοθεραπείας.