Η ενοχική Τέτα είναι στριμωγμένη σε μια καλούτσικη σχέση δίχως θέα. Μια νύχτα που φοράει το κίτρινο φόρεμά της, μέσα στη φασαρία του πάρτι, σε μια σειρά από μπαρ και κάτω από το μπαλκόνι του άυπνου γείτονα, ακολουθεί έναν που θέλει να φιλήσει. Η συνάντηση με τον Κακό ανοίγει ένα παράθυρο στον απαράλλακτο κόσμο της – η Τέτα χάνει την μπάλα.

Ο Κακός μοιάζει δεδομένος και πρόθυμος. Ο Καλός της φαντάζει κουφός και τυφλός στο κουτάκι του. Και οι μπανάλ αμπελοφιλοσοφίες του ημερολογίου τοίχου της γιαγιάς δεν προμηνύουν κάτι καλό: “όποιος σκοπεύει να αδικήσει τον άλλον πρέπει να συλλογιστεί τι θα απολογηθεί ενώπιον του θεού”.

Οι παρεξηγήσεις, οι άμυνες δύο ανθρώπων που γνωρίζονται λίγο και θέλουν να γνωριστούν πολύ – αλλά πετάνε τις ανασφάλειές τους ο ένας στο κεφάλι του άλλου σαν κατσαρόλες.
Ο φόβος της απώλειας – από τον έρωτα ή από τον θάνατο.
Στο βάθος, μια μικροσκοπική γιαγιά που αργοπεθαίνει καθοδηγεί με σοκαριστικές ατάκες την αστόχαστη εγγονή της.

Οι ήρωες παραδέρνουν με αφέλεια σε μια κλειστοφοβική, επαρχιακή πόλη. Θα ζήσουν τη ζωή που φαντάζονται ή αυτή που μπορούν;

Συγκινητικό και διασκεδαστικά μαύρο, το “Όλα τα μήλα” ασχολείται με την αγωνία των επιθυμιών και τους περιορισμούς του ανθρώπινου χαρακτήρα.