Δώδεκα ιστορίες μέσ’ από την αντρική ματιά των ηρώων τους.

Άνθρωποι της πλαϊνής πόρτας, στις μοναχικές τους πορείες, παραπαίουν ανάμεσα σε μνήμες και όνειρα, σε αυταπάτες και διαψεύσεις. Κάπου κάπου στέκουν αναποφάσιστοι… Μακριά, στο βάθος της εικόνας, αχνή, μια γυναικεία φιγούρα τους γνέφει, άλλοτε προσκαλώντας κι άλλοτε αποδιώχνοντάς τους.

Ήταν όμορφη η ζωή του στρατηγού; Του υπαλλήλου των ταχυδρομείων; Του μουσικού; Του γιατρού; Του συγγραφέα; Η δική μας;

Πότε είναι όμορφη η ζωή τελικά; Όταν ξέρεις; Όταν ψάχνεις; Όταν φοβάσαι και κλείνεις τα μάτια για να μη δεις; Όταν “ενώπιος-ενωπίω” ανακαλύπτεις, αποδέχεσαι και λυτρώνεσαι; Ή μήπως ομορφιά υπάρχει πάντα στη ζωή, όπως κι αν κυλάει;