Τις διάφορες όψεις της Μέσης Ανατολής: την εξελικτική πορεία του ισλαμικού ριζοσπαστισμού, τη σχέση Ισλάμ και τρομοκρατίας, την τήρηση των ισλαμικών κανόνων δικαίου και του δικαιικού συστήματος της Σαρία στις χώρες της Μέσης Ανατολής, εξετάζει το νέο βιβλίο του Σωτήρη Λίβα, αναπληρωτή καθηγητή διεθνών σχέσεων στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο.

Ο συγγραφέας διερευνά επίσης την έννοια του σεκταρισμού στις επαναστάσεις και τους πολέμους της Αραβικής Άνοιξης και το ιδεολογικό πλαίσιο αποτύπωσης των κοινωνιών της περιοχής στη Δύση. Κοινός άξονας των εφτά κεφαλαίων του βιβλίου, η προσπάθεια ανατροπής όσων στη χώρα μας θεωρούμε δεδομένα για τη συγκεκριμένη περιοχή, τη θρησκεία “της”, τα αντιμαχόμενα στρατόπεδά “της” και τις ιδεολογικές παραμέτρους που, υποτίθεται, τα χαρακτηρίζουν. Η προσπάθεια αυτή φέρει το στίγμα της τελευταίας δεκαετίας, της τόσο φορτωμένης από γεγονότα και της τόσο φορτισμένης από πάθη, πολέμους και θάνατο. Ο πόλεμος στη Συρία συνεχίζεται, η Αραβική Άνοιξη έχει αφήσει πίσω της δικτατορίες χειρότερες από αυτές που ανέτρεψε ή χώρες πλήρως διαλυμένες και οι κοινωνίες μοιάζουν και πάλι απαθείς.Παράλληλα, αυτό που μαζικά, από τα δυτικά ΜΜΕ, χαρακτηρίζεται ως “ισλαμισμός” ή “ισλαμιστική τρομοκρατία” έχει καταλάβει το μεγαλύτερο μέρος του χώρου της γνώσης ή του ενδιαφέροντός μας για το Ισλάμ, συμπαρασύροντας, σε μια νέα οριενταλιστική, στερεοτυπική αποτύπωση τον τρόπο αντιμετώπισης και θέασης τόσο των μουσουλμάνων μεταναστών, όσο και των ίδιων των μεσανατολικών κοινωνιών.

Το βιβλίο ξεκινάει με την παραδοχή ότι αυτή η προσπάθεια ανατροπής δεν μπορεί να είναι απλή. Προϋποθέτει την εγκατάλειψη εύκολων λύσεων και τον επαναπροσδιορισμό εννοιών, που στη συγκεκριμένη περιοχή έχουν, συνήθως, άλλο νόημα και περιεχόμενο. Σημαίνει επίσης την προσπάθεια ειλικρινούς προσέγγισης του Ισλάμ, και του τρόπου που αυτό βιώνεται στην μεσανατολική καθημερινότητα, χωρίς την καταφυγή σε νεοαποικιοκρατικές κραυγές για την αναγκαιότητα εμφάνισης του μουσουλμάνου Λούθηρου. Σημαίνει, τέλος, ένα ταξίδι κατανόησης των ίδιων των ανθρώπων της περιοχής, της θρησκείας τους και της κοσμοαντίληψής τους.