Στο βιβλίο αυτό καταβάλλεται μια σημαντική προσπάθεια να τεθεί υπό κριτική διερεύνηση η κυρίαρχη σήμερα χρηματοοικονομική θεωρία, η λεγόμενη “νέα ποσοτική” χρηματοοικονομική θεωρία και ως εκ τούτου οι θιασώτες και οι συνοδοιπόροι της, αλλά κυρίως όλοι όσοι λειτουργούν εδώ και κάμποσα χρόνια με βάση τις αποφάνσεις και τα πορίσματά της στον χώρο των χρηματοπιστωτικών αγορών “οι ποσοτικάριοι”, όπως ονομάζονται στη χρηματιστηριακή αργκό.

Οι σύγχρονοι “ποσοτικάριοι” χρηματοοικονομολόγοι με διάφορους τρόπους κάνουν τα υποδείγματά τους όλο και πιο σύνθετα ελπίζοντας να “πλησιάσουν” την πραγματικότητα, χωρίς όμως επιτυχία. Ενώ αυτές οι προσπάθειες εντάσσονται σαφέστατα στην προσπάθεια διεύρυνσης της θετικής ευρετικής των υποδειγμάτων, γεγονός απολύτως θεμιτό, αποδεικνύονται όχι γόνιμες. Θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε με απλά λόγια ότι οι συγκεκριμένοι χρηματοοικονομολόγοι προσπαθούν να ταιριάξουν “τον κανόνα” πάνω στα δεδομένα ώστε ενδεχομένως να ανταποκρίνεται σε αυτά. Η όλη προσπάθεια παρά τις συγκυριακές ελπίδες που δημιουργεί λόγω τυχαίων γεγονότων, τους τόνους χαρτί που καταναλώνεται και τις αμέτρητες ώρες συζητήσεων καταλήγει πάντα σε αποτυχία. Το γιατί μπορεί να ειπωθεί με πολλούς τρόπους που ουσιαστικά συμπυκνώνονται σε ένα: το ανθρώπινο περιβάλλον διαρκώς μεταβάλλεται με αποτέλεσμα τα γεγονότα να καθίστανται απρόβλεπτα.