Η πραγματεία εξετάζει τέσσερις αρετές, την ανδρεία, τη φιλανθρωπία, τη μετάνοια και την ευγενική καταγωγή.
Πρώτα εξετάζεται η ανδρεία, η οποία συνδυάζεται με τη γνώση και αντιδιαστέλλεται από το άλογο θράσος το οποίο επιδεικνύει κανείς με αγριότητα στον πόλεμο. Την αληθινή ανδρεία την επιδεικνύει ο σοφός άνθρωπος σε διάφορες περιστάσεις της ζωής, τόσο σε καιρό ειρήνης, όσο και σε καιρό πολέμου. Σε καιρό ειρήνης η ανδρεία επιδεικνύεται: με την περιφρόνηση του υλικού πλούτου και με την υιοθέτηση της απλότητας και του αληθινού πλούτου που είναι ο πνευματικός, με την περιφρόνηση των επαίνων του πλήθους και την αντικατάστασή τους με τους επαίνους των σοφών, με την περιφρόνηση τυχόν αναπηριών και την αντικατάσταση της λειτουργίας των ανάπηρων μελών με τη δύναμη της φρόνησης, με τη σωφροσύνη, η οποία διατηρεί την ψυχή υγιή. […]
(από την εισαγωγή του βιβλίου)