Ο Αίσωπος, ο μεγάλος Έλληνας μυθοποιός της αρχαιότητας, ήταν ένας εκπληκτικός γνώστης της ανθρώπινης ζωής. Με τους μύθους του, όπου πρωταγωνιστούν συνήθως «ανθρωποποιημένα» ζώα, δίνει μια ανάγλυφη εικόνα για τον άνθρωπο και την κοινωνία. Από το στόμα τέτοιων ζώων βγαίνουν το χιούμορ και η σάτιρα, τα ευφυολογήματα αλλά και οι σοβαρές σκέψεις. Το τέχνασμα αυτό του επιτρέπει να λέει ελεύθερα «ενοχλητικές» αλήθειες, ενώ προσδίδει κωμικό χαρακτήρα στους μύθους. Διδακτικού περιεχομένου οι περισσότεροι, περιγράφουν ανθρώπινους χαρακτήρες, μορφές συμπεριφοράς και κοινωνικές καταστάσεις. Εάν κάτι θα μπορούσε να περιορίσει τα ανθρώπινα λάθη και ελαττώματα, θα ήταν ίσως η διακωμώδησή τους. Αυτό ακριβώς γίνεται στους μύθους του Αισώπου. Στο βιβλίο αυτό αρκεστήκαμε σε μια λιτή μετάφραση των μύθων, ενώ κάθε διδακτικός μύθος συνοδεύεται από «επιμύθιο». Το ιδιαίτερο σ’ αυτή την εργασία είναι ότι η κατάταξη των μύθων έγινε αλφαβητικά με κριτήριο το περιεχόμενό τους. Στο τέλος του βιβλίου παρατίθεται ευρετήριο των κύριων χαρακτήρων που εμφανίζονται στους μύθους.