Η Ελλάδα του 1960 είναι ένας τόπος ιδιόμορφος, ευμετάβλητος και απολύτως κατάλληλος για να αναδείξει μία από τις πιο αμφιλεγόμενες πολιτικές προσωπικότητες της Ευρώπης.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου, εικονοκλάστης, αιρετικός, αντιφατικός, διαμορφώνει τις πολιτικές του αντιλήψεις εν μέσω συγκρούσεων στο ελληνικό πολιτικό περιβάλλον του 1960, το οποίο τον καθορίζει περισσότερο, ίσως, και από τις οικογενειακές καταβολές και τις σπουδές του στο Χάρβαρντ.
Ύστερα από είκοσι χρόνια στις Ηνωμένες Πολιτείες και ενώ είναι φίλα προσκείμενος στη φιλελεύθερη παράταξη, ο Παπανδρέου επιστρέφει στην Αθήνα και, απρόσμενα, υιοθετεί μια πολιτική στάση που συνδυάζει σοσιαλιστικές αντιλήψεις και εθνικιστικές τάσεις, η οποία αργότερα θα τον φέρει σε αντίθεση με τις ΗΠΑ και μοιραία θα τον καταστήσει έναν από τους βασικούς στόχους της Χούντας.
Ο Παπανδρέου λατρεύτηκε από τους οπαδούς του και μισήθηκε από τους αντιπάλους του, αλλά δεν άφησε καμιά ξεκάθαρη απάντηση για το ποιος πραγματικά ήταν και τι πίστευε, υποστήριζε και διακήρυττε ως πολιτικός ηγέτης.
Αυτή η ιδιαίτερη βιογραφία αποτελεί ένα χρονικό των αγώνων και των ιδεών, οι οποίες καθόρισαν το μέλλον του πολιτικού ανδρός και την πρωτεϊκή φυσιογνωμία του. Παράλληλα, εξετάζει τον τρόπο με τον οποίο οι συγκυρίες και το ταμπεραμέντο του Παπανδρέου αλληλεπέδρασαν επηρεάζοντας αποφασιστικά τη σύγχρονη ελληνική και ευρωπαϊκή Ιστορία.