Το βιβλίο αυτό επισκοπεί κριτικά τις επιδόσεις του ελληνικού συστήματος διακυβέρνησης (ή, απλούστερα, της πολιτικής) την περίοδο 1993-2010. Αναλύει τις εντάσεις, τα αποτελέσματα και το σκεπτικό των μεγάλων σχεδίων από τον “εκσυγχρονισμό” και την “επανίδρυση του κράτους” ως τη σημερινή κρίση πολλών διαστάσεων (δημόσιας οικονομίας, ανταγωνιστικότητας, περιβάλλοντος, τήρησης του νόμου, της δημόσιας αρετής κ.ά.). Ο συγγραφέας πηγαίνει πέρα από την απλή ροή των γεγονότων, ξεφεύγει από βολικά ερμηνευτικά σχήματα και ανατέμνει τους μύθους που συνόδευσαν τις εξελίξεις της περιόδου.

Ο συγγραφέας υπερβαίνει τη συνήθη διάκριση ανάμεσα σε οικονομική και πολιτική ανάλυση. Υιοθετεί αδογμάτιστα προσεγγίσεις της νεότερης πολιτικής οικονομίας και αναδεικνύει τη σημασία πολιτικών συμπεριφορών, επικρατουσών ιδεών, οργανωμένων συμφερόντων, γραφειοκρατικών εμπλοκών, κατεστημένων θεσμών και εξωτερικών παραγόντων, αξιοποιώντας τα σχετικά πορίσματα της έρευνας.

Το βιβλίο επικαιροποιεί προηγούμενη ανάλυση του Πάνου Καζάκου στο “Ανάμεσα σε Κράτος και Αγορά. Οικονομία και οικονομική πολιτική στη μεταπολεμική Ελλάδα 1944-2000” (Εκδόσεις Πατάκη, 2001) και συμβάλλει σε μια δημιουργική επεξεργασία της πρόσφατης ιστορίας, που συνιστά και το παρόν μας.